وقتی مساله برنامهریزی استراتژیک مطرح میشود، کسبوکارهای کوچک در مقایسه با همتایان بزرگ خود، به راحتی میتوانند خود را دست کم بگیرند و تصور کنند در جایگاه پایینتری قرار دارند.
شرکتهای بزرگ میتوانند حجم زیادی پول، تکنولوژی و پرسنل را برای برنامهریزی کردن اختصاص دهند تا از دینامیکهای متغیر فضای بازار سود ببرند. این برنامهریزیها مثل یک گوی شیشهای باارزش هستند که البته همیشه هم تصویر درسaتی از فضای کسبوکار در آینده ارائه نمیدهند.
ارسال توسط محسن اسفندیاری
آخرین مطالب